- шанжаулан
- ет. Сирею, азаю. Жеткенде алпыс беске азу түсіп, ұртыңды тіліңменен тығындайсың. Жетпісте замандасың ш а н ж а у л а н ы п, Көп іске көңіл шауып жұғынбайсың (Қ.Толыбаев, Бабадан., 83).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
